De Outback

Na een hele tijd in de Outback gezeten te hebben, kon ik niet eerder dan nu schrijven. Op dit moment zit ik in Cairns. Mijn laatste bericht heb ik in Coober Pedy geschreven. Hier zal ik verder gaan.

De vliegen hebben ons in Coober Pedy welkom geheten (En constant gevolgd). Hier hebben we dan ook vliegnetten voor gekocht. Coober Pedy is een Opaal stad. Het bestaat uit allemaal mijnen. En wanneer een mijn als het ware leeg is gaan de mensen erin wonen. Dit is een hele gezonde manier van wonen. Je hebt er geen ramen in nodig want er is een natuurlijke ventilatie. De woningen zijn behoorlijk groot. Veel mensen wonen hier onder de grond. Van buiten zie je daarom alleen maar zandhopen. Ook vond ik de opaal erg mooi.

Na Coober Pedy zijn we direct naar de Uluru gereden. De weg ernaar toe was wederom erg mooi. Op een gegeven moment zagen we een hoog gebergte en dachten we dat dat de Uluru was. Dit bleek helaas niet waar te zijn. Dit was de Mount Conner, bijzonder mooi. Ook hebben we hier een mooi zoutmeer gefotografeerd. We hadden op dat moment nog 150 km naar de Uluru. Daar eenmaal aangekomen zaten we met ons mond open van verbazing. De Uluru is echt heel indrukwekkend. We hebben er wat omheen gelopen en een aantal keer omheen gereden. In de avond zijn we daar met de ondergaande zon foto’s gaan maken. En de volgende dag zijn we vroeg in de morgen weer op een ander punt foto’s gaan maken van de sunrise op de Uluru. Zo ongelooflijk mooi. Het was moeilijk om afscheid te nemen van die grote smaragd. Amazing!!!
Vervolgens zijn we naar de Olga’s gegaan. Dit zijn 36 domes. Hier hebben we ook weer gewandeld, onderweg hoorden we een dingo janken. Ook de Olga’s waren indrukwekkend.
De zelfde dag zijn we nog naar Kings Canyon gereden. Dit is een eindje rijden. Toen ik onderweg aan het rijden was zag ik een dode kameel liggen. Hier moesten we op de terug weg weer langskomen dus ik heb de plek onthouden waar hij lag en heb op de terug weg een foto gemaakt.
Op de camping in Kings Canyon ging ik even afwassen en toen ik terug wou lopen stond daar een dingo me recht in mijn gezicht aan te staren. Dit terwijl ik de dag daarvoor nog in Yulara (plaats bij de Uluru) een bord heb gelezen hoe gevaarlijk dingo’s zijn en wat te doen als je er een tegen komt. Dit had wel indruk gemaakt. Sta je daar…
In de nacht stond er een hele groep voor onze campervan te janken. En tijdens het eten liepen ze de hele tijd voorbij, echt heel bizar.
Na het ontbijt zouden we een stukje van een wandeling in de Kings Canyon gaan doen. De Rim Track. Dit was een zware wandeling en we hadden ons niet goed voorbereid omdat we maar een klein stukje wilden doen. Maar wat we allemaal zagen was zo bijzonder dat we maar door bleven lopen en we daardoor drinken tekort kwamen. Teruggekomen bij de auto waren we dus goed kapot.

Volgende dag zijn we naar Alice Springs gereden. Dit was echt een vlezige weg. Om de 3 meter lag er wel een of ander dood beest, of een wrak. Onderweg hebben we nog een kamelenfarm bezocht. In Alice Springs hebben we het museum van de Flying Doktors bezocht. Daarna wat boodschappen gedaan omdat we weer verder de woestijn in gingen. We wilden geen tijd verliezen dus we zijn snel weer verder gaan rijden. Onderweg zagen we langs de kant allemaal aparte rode “torentjes” in het landschap. Deze torentjes, die erg hard bleken te zijn, bleken door mieren gemaakt te zijn. In een boekje hebben we gelezen dat deze torentjes 1800 miljoen jaar oud zijn. Ik weet niet of ik dit moet geloven, maar goed.

Op een gegeven moment werd ik niet lekker, de volgende dag zag ik er niet uit. En was het toch echt beter om even naar de dokter te gaan. Dus ik ben in Tennant Creek maar even naar de dokter gegaan. Eerst werd ik verwezen naar de Flying doktors maar hier zou het anderhalve dag duren voordat ik geholpen kon worden. Toen ben ik toch maar naar het ziekenhuis gegaan. Hier bleek dat ik een “bug” had op gelopen. En aan het uitdrogen was. Ik werd hier voor 4 uur aan een infuus gelegd en daarna voelde ik me weer stukken beter. De volgende dag voelde ik me weer niet goed en ben ik in de volgende plaats Mount Isa weer naar het ziekenhuis gegaan vervolgens heb ik hier 2 uur aan infuus gelegen. De rest moest vanzelf overgaan. Op dit moment voel ik me redelijk goed.

Onderweg richting Mount Isa kreeg mijn moeder alcohol controle. Alles was in orde maar toen viel de agent op dat de linkerband van de campervan er niet goed uitzag. En al vanaf het begin stuurt hij heel vreemd. Dus de bus heeft in de garage uiteindelijk twee nieuwe voorbanden gekregen. Ook hebben we gelijk de ruit, waar een pit in zat, laten repareren. Vervolgens op de weg kregen we een klapband. Dus moesten we weer naar een garage. En nu hebben we vier nieuwe banden, de bus rijd gelijk een stuk lekkerder.
Dit was erg belangrijk want de volgende dag hebben we zonder dat we dat wisten een 4wd-weg gereden. Het is niet aan te raden om dat met een bus te rijden. Maar mijn ouders hadden zich goed laten voorlichten door een informatiemedewerker, die zei dat alle wegen op de kaart die ze kregen goed te berijden waren.
Grafel road na gravel road…. Stenen van een doorsnee van 10 cm waren heel normaal op deze weg. Maar het landschap was wel erg mooi. Wij rijden en op een gegeven moment reden we op een geasfalteerde weg. Even een heuvel dat je daarachter niks zag en vervolgens zagen we het asfalt in het water eindigen na bijna 200 km gereden te hebben met een snelheid van 40 km/h. Dan sta je even met je handen in het haar. Wat nu???

We zijn toen het water door gelopen om te kijken of we erdoor heen konden rijden, het bleek een rivier te zijn die over de weg stroomde. We zijn hierdoor heen gereden en hebben het overleefd.
Een kwartier later waren we weer bij zo’n rivier over de weg deze was alleen iets breder. We hebben het gelukkig toch gered.
Het was een bijzonder mooie rit. We zijn deze avond naar Innot Hot Springs gereden en zoals je aan de naam al hoort hebben ze daar hot springs. We hebben hier in de avond in de verschillende baden gelegen. Vervolgens weer vroeg opgestaan om weer de baden in te gaan. Dit vonden we een mooie afsluiting van de Outback. De volgende dag wilden we richting Cairns gaan rijden. We zijn toen naar Port Douglas gegaan maar wilden toen we daar waren eigenlijk wel even naar Cape Tribulation. Dus in de avond zijn we naar het noorden gereden en zijn we gestopt in de plaats Wonga beach. Hier hadden we een camping aan het strand. We hebben ontbeten aan het strand onder de palmbomen. We waren echt in het paradijs!!!
Helaas kan je niet zwemmen zonder stinger suit aan langs de oost kust. Vorige week zijn er nog 2 mensen overleden die geraakt zijn door een stinger.

Vannochtend na het ontbijt zijn we naar Cape Tribulation gereden. Eerst moesten we met de ferry naar de overkant van een rivier en toen nog ongeveer 30 km rijden. We zijn op verschillende punten gestopt. Op het strand in een mooie baai daar waren allemaal zand balletjes en bij ieder groepje zandballetjes zat een gaatje. Hier bleken krabbetjes in te zitten. Grappig om te zien. Ook hebben we nog een Lace Monitor gezien een soort leguaan. En bijzonder mooi gekleurde vlinders. Helaas te snel om een foto van te nemen.
Cape Tribulation is de enige plek van de wereld waar regenwoud grenst aan de zee.
Hierna zijn we vandaag doorgereden naar Cairns. Dit moeten we nog gaan bekijken.

Groetjes!

Seeya!